Projecten van Franse genie-officieren uit de bezettingstijd (1794-1814) vormden de leidraad voor de laatste modernisering van de vesting, toen deze in het Verenigd Koninkrijk van Willem 1 (1815-1839) haar betekenis als sleutel van België herwonnen had.

 

De Lage Fronten tussen bastion Holsteyn en de Maas ondergingen een volledige vernieuwing.

De bestaande werken werden grotendeels gesloopt en vervangen door 4 bastions, gemerkt A-D, die door een bemuurde aarden wal met elkaar verbonden waren. Deze linie werd beveiligd door een gracht, die via het Jekerkanaal van water kon worden voorzien, een bemetselde contrescarp, drie ravelijnen, enkele reduits en de bedekte weg. Gedeelten van deze Nieuwe Bossche Fronten zijn aan de ontmanteling ontsnapt.

 

 

Voor het grootste gedeelte bewaard bleef het fort Willem, dat in de jaren 1815-1818 tegen de helling van de Caberg werd gebouwd. Het heeft de vorm van een vijfhoeking bemuurd aardwerk, bevat 2 kazematten en wordt beschermd door een droge gracht met bemetselde contrescarp en een bedekte weg. Ringgalerijen over de volle lengte in de escarp en de contrescarp aangebracht bestrijken de gracht aan weerszijden. Het fort beheerst niet alleen het voorterrein in het noorden maar kon ook in samenspel met het fort Sint-Pieter kruisvuur leggen voor de Hoge Fronten tussen de Tongerse- en Brusselse poort.