Een zwak punt bleef de sector tussen de Jekertoren en de Pater Vincktoren, die alleen door de eerste stadsmuur werd afgeschermd.
Verbeterde Beveiliging van Maastricht: Historische Ontwikkelingen
De beveiliging van Maastricht werd aanzienlijk verbeterd toen het grondgebied door de aanslibbing van de Jeker en de annexatie van een deel van de Luikse heerlijkheid Sint-Pieter in 1486 naar het zuiden werd uitgebreid. In 1456 werd het aangeslibde terrein voor de Helpoort versterkt met een hardstenen muur. Bij de Pater Vincktoren komen drie bouwperiodes samen: de eerste omwalling, de tweede muur en het bolwerk uit 1456. Hier bevinden zich ook drie waterpoorten, waarvan er nog twee in gebruik zijn.
Uitbreiding en Versterking van de Nieuwstad in Maastricht
Dertig jaar later liet de magistraat het nieuw ontstane en ingelijfde gebied, de Nieuwstad, versterken met een gracht en een aarden wal. Deze voorlopige versterking werd tussen 1515 en 1517 vervangen door de nog bestaande muur van lichtgrijze Naamse steen, geflankeerd door twee zware rondelen met geschutskazematten. Deze rondelen dragen de grimmige namen “Haet en Nijd” en “De Vijf Koppen.”
De Poort Waerachtig: Neogotische Compensatie in Maastricht
De smalle poort met de schertsnaam “Poort Waerachtig” is eigenlijk geen stadspoort in de traditionele zin van een vestingpoort. Deze neogotische poort werd gebouwd als compensatie voor een doorbraak in 1887 en 1888, die de wijk Villapark een betere verbinding met de Sint Pieterstraat gaf.